Oczywiście, należy się domyślać, że wcześniej została prze­prowadzona praca nad odpowiednim przysposobieniem do otrzeźwienia, że biciem i głodzeniem, „prośbą i groźbą” (a więc np. obietnicami carskiej dobrotliwości i monarszego wspania­łomyślnego przebaczenia albo przedstawieniem losu opuszczo­nych rodziców, o których uwięzieni spiskowcy tak często się troszczą, albo zapowiadaniem okropnych kar) skłoniono do szczerego „pokajania się” i wyznania popełnionych błędów. Ale też niedopatrzeniem interpretacyjnym byłoby przeoczenie fak­tu, że nie tylko z zewnętrznych, brutalnych nacisków, lecz 0   z osobliwych wewnętrznych konieczności wynikało owo przy­znanie się do winy — ze wszystkimi jego konsekwencjami. Te właśnie konieczności spowodowały załamanie się tak słabo ugruntowanej etyki spiskowej, one doprowadziły do uwe- wnętrznienia racji reprezentowanych przez władzę. Żaden ze „świętokrzyżców” nie zachował się tak jak Szymon Konarski, należący wszak do tego samego Stowarzyszenia Ludu Polskie­go, ale — były uczestnik powstania listopadowego, wyprawy Zaliwskiego, wyprawy sabaudzkiej, będący starszym od więk­szości z nich emisariuszem, przybyłym z emigracji, z nie­zmiernie jasno określonym programem działania politycznego.

Ernest Bogacki

Witam! Ciesze się że znalazłeś chwilę, żeby zajrzeć na mojego bloga. Mam nadzieję, że podoba Ci się sposób w jaki go prowadzę, a informacje które tu znajdziesz uznasz za przydatne. Jeśli chcesz ze mną pogadać, czegoś dopytać odnośnie artykułów zostaw pytanie w komentarzu albo skorzystaj z formularza kontaktowego! Miłego czytania!