Powiedzieć, że przyczyna ta sprowadza się po prostu do konfliktu „racjonalizmu’* i „irracjonalizmu”, to stwierdzić oczywistość, konieczną, lecz nie wystarczającą jeszcze do zadowalającego wyjaśnienia d e- sakralizacji historii u Hegla i sakralizacji jej u romantyków.Wydaje się, że eksplikacja owej fundamentalnej różnicy nie może się obyć bez odwołania się do tak zasadniczo odmiennych koncepcji rzeczywistości: heglowskiej i romantycznej. Jeśli Hegel uważał, że „to, co rzeczywiste, jest rozumne, a to, co rozumne, jest rzeczywiste”, to tym samym zakładał, że ro- zumność każdorazowej rzeczywistości domaga się jej afirmacji i uchyla takie próby jej przekształcenia, które nie mają za sobą wyższej sankcji Rozumu, działającego przez swe narzędzia-jednostki w sposób nieubłagany, obiektywny i konieczny. Romantycy przeciwstawiali się podobnej wizji dziejów — dla nich istotą historii był zawarty w niej porządek moralny, odwieczna, tocząca się w niej walka Dobra i Zła oraz współudział ludzi zaangażowanych po jednej ze stron w tych nieustających zmaganiach.
Written on Marzec 23rd, 2015 by Ernest Bogacki
KONFLIKT RACJONALNOŚCI

Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: , Wszystkich głosów: )